Brownsberg en Isadou
Door: Mariska
Blijf op de hoogte en volg Mariska
25 Maart 2007 | Suriname, Paramaribo
Voordat ik mijn belevenissen van mijn trip van de afgelopen ga vertellen wil ik de mensen die tot nu toe geld hebben gestort heel erg bedanken. Ik heb samen met mijn moeder de balans opgemaakt tot nu toe en we zijn er echt heel blij mee! Ooh het ontroerd me nu al als ik denk aan het moment dat we het geld mogen overhandigen aan de school. De mensen zullen er echt zo blij mee zijn. Vind het echt super dat jullie die paar euro gedoneerd hebben. Want pas als je hier mee maak hoe de armoede is op sommige plaatsen dan besef je echt hoe goed wij het in Nederland hebben.
Zo heb ik dat weer meegemaakt op mijn trip de afgelopen dagen.
Samen met Laura en twee andere meiden van een ander studentenhuis + de moeder en een vriendin van de moeder van Lotte zijn we één dag naar Brownsberg gegaan en twee dagen verblijven op Isadou. Brownsberg is een bekend natuurgebied in Suriname waarvan het uitzicht erg mooi is. Traditiegetrouw eerst over de heerlijke hobbelwegen heen om vervolgens de top van de berg te bereiken na ongeveer drie uur rijden vanaf Paramaribo. Na het genieten van het uitzicht gaan we lopend afdalen richting de Leoval. Dit is een kleine waterval in Brownsberg. Een mooi plekje om te zien en om even af te koelen. Huplakee in die bikini eronder! De terugweg is even wat zwaarder want nu moesten we de berg weer op. Poeh poeh wat is mijn conditie nog op peil zeg haha…
Ik heb al gemerkt dat het leuk gaat worden als ik weer terug ben om te voetballen.
Na het beklimmen hebben we eerst geluncht om vervolgens met het busje hobbel de bobbel door te rijden naar Isadou. Wonder boven wonder heb ik gewoon een uur liggen slapen, terwijl ik heen en weer geschut word. Als ik wakker word heb ik opeens hoge noot, dus buschauffeur stoppen en ik mag weer eens gebruik maken van het groene toilet. Om Isadou te bereiken moeten we per koreaal de Surinamerivier betreden. In deze rivier treffen we vele keien en Soela’s (stroomversnellingen) en wassende mensen aan. Echt een super mooie omgeving. Na ongeveer een half uur varen komen we aan op vakantie-eiland Isadou. De volgende ochtend zijn we met de groep en gids Carlo vertrokken naar de verschillende inheemse dorpen in de buurt. Carlo is een goede gids dus hij kan ons heel veel vertellen over de bevolking en zijn gewoontes. Ook krijgen we net zoals bij gids Remi veel vruchten uit de natuur te eten, die je dan op vertrouwen gewoon proeft.
Het eerste dorpje waar we doorheen komen is Gunsi. Een heel mooi dorpje om te zien liggend aan de rivier. Alleen zien we hier niet veel bewoners omdat zij allemaal aan het werk zijn op hun kostgrondjes. We lopen nu via een pad door het oerwoud verder naar de volgende dorpjes. Onderweg begint het te regenen, we creëren nu een paraplu van een groot palmenblad. Als we bij het volgende dorpje aankomen, komen we eerst langs het vliegveld waar Laura en ik morgen vandaan zullen vliegen terug naar Paramaribo.
Ooh mijn god, ziet dat er even niet uit als een vliegveld, maar gewoon als twee voetbalvelden achter elkaar. Maar ja dat is een zorg voor morgen. In het dorpje Laduani aangekomen komen we al snel schattige kindjes tegen. Heel toevallig, maar ik had net de dag voor vertrek naar deze trip van mijn Surinameschatjes in mijn cadeaukalender ballonnen gekregen. We hebben de kinderen in dit dorp er erg blij meegemaakt. Dit is echt waar, onbeschrijflijk hoe de blik in de ogen van de kinderen is. Zo ontzettend mooi gewoon, de manier hoe ze je aankijken als je de ballon opblaast, zo vragend en de manier hoe ze kijken als ze de ballonnen beet hebben, zo blij. Ja dat doet heel wat met je als je dat meemaakt. Doordat wij de kinderen zo blij maken met deze gift zijn de moeders ook schappelijk en mogen we veel foto’s maken. Normaal stellen de mensen het niet op prijs en moet je zelfs betalen voor het maken van een mooie foto. Aansluitend bezoeken we ook de dorpen Tjalie Kondre en Nieuw- Aurora. Ook in deze dorpen zijn de kinderen vrolijk als wij komen. Het mooie ervan is ook dat als ik een ballon op sta te blazen er één kindje voor mij staat, nog geen tien seconden later komen opeens achter alle huisjes, hutjes kinderen vandaan met kleine broertjes en zusjes op hun armen om ook een ballon te halen. Je kunt je wel voorstellen dat het flink wat blaasvermogen kost, maar ja dat heb je er dan wel voor over. Uit de dorpen weggevaren meren we aan bij een Soela waar we gaan zwemmen. Heerlijk dat water, maar wel moeilijk om door zo’n harde stroomversnelling heen te gaan naar de andere rotsen. Gelukkig hebben Laura en ik onze charmante waterschoenen bij en gaat het ons prima af.
’s Avonds na het eten komen er zes vrouwen uit het dorpje Jaw-Jaw voor ons optreden. Ze klappen, ze zingen, ze dansen en wij moeten mee dansen. De laatste dans was een erotische dans voor de man. Nou je denkt toch zeker niet dat ik dat even na kan doen… die heupen, die kontjes…weehhh het lijkt net of alles los zit bij hen. Alles schut en beweegt zo makkelijk. Nee jammer genoeg zit het bij ons als Hollanders wat stijver in elkaar ook al blijf ik oefenen voor die vrouwen. Het ’s avonds naar bed gaan heeft voor ons even wat voeten in de aarde. Zo stoer als ik overdag ben geweest dat ik graag vogelspinnen wilde zien, zo’n watje ben ik ’s avonds als ik een spin ontdek op mijn broek die hangt te drogen in ons hutje. Vervolgens treft Laura een kakkerlak aan in haar tas. Als Lotte wilt gaan slapen ziet ze een nog veel grotere, dikkere spin op de muur naast haar bed. En ’s middags hadden we al een grote pad moeten verwijderen uit onze hut. Gelukkig hebben we Carlo als gids en mag hij onze hero spelen om ons “lekker” te laten slapen.
De volgende ochtend gaan we nog even het dorpje Jaw-Jaw bekijken. Als we terugkomen daarvan gaan we lunchen en na de lunch vertrekken Laura en ik samen in een koreaal naar het vliegveld. Onderweg even een obstakel van een rots in de Soela. We komen uiteraard vast te zitten…haha wat een lol. Wij blijven zitten en die bootsmannen maar proberen die koreaal weer te laten varen. Uiteindelijk aangekomen op ons vliegveld staat ons vliegtuig er al en vijf minuten later hangen we al in de lucht. Is maar goed dat het zo snel ging dat opstijgen, want toen ik dat kleine gevaarte zag staan moest ik even slikken. Maar uiteindelijk natuurlijk trots op mijzelf als ik weer veilig in Paramaribo landt.
Zaterdagavond even geen stapavond. Mijn maatje is natuurlijk naar huis….Iloontje…
Martje en Ilona zijn namelijk dinsdag weer vertrokken naar Nederland. Maandagavond nog lekker gegeten met zijn allen en dinsdag moesten we wel afscheid nemen…was niet leuk, maar ja hoort erbij. Meiden het is stil zonder jullie, maar jullie hebben het kunnen lezen deze trip was voor ons net zo bijzonder als dat hij voor jullie was!
Nee maar ik moet deze week even heel serieus aan mijn schoolwerk gaan zitten, moet streng voor mijzelf gaan zijn, anders ga ik het niet redden. Volgende week dinsdag komt mijn mams natuurlijk al!
Dus even na het genieten van al het moois afgelopen weken, moet ik nu even serieus aan het werk…waarvoor ik natuurlijk ook gekomen ben in Suriname hihi…
Kussie Maris xxx
Zo heb ik dat weer meegemaakt op mijn trip de afgelopen dagen.
Samen met Laura en twee andere meiden van een ander studentenhuis + de moeder en een vriendin van de moeder van Lotte zijn we één dag naar Brownsberg gegaan en twee dagen verblijven op Isadou. Brownsberg is een bekend natuurgebied in Suriname waarvan het uitzicht erg mooi is. Traditiegetrouw eerst over de heerlijke hobbelwegen heen om vervolgens de top van de berg te bereiken na ongeveer drie uur rijden vanaf Paramaribo. Na het genieten van het uitzicht gaan we lopend afdalen richting de Leoval. Dit is een kleine waterval in Brownsberg. Een mooi plekje om te zien en om even af te koelen. Huplakee in die bikini eronder! De terugweg is even wat zwaarder want nu moesten we de berg weer op. Poeh poeh wat is mijn conditie nog op peil zeg haha…
Ik heb al gemerkt dat het leuk gaat worden als ik weer terug ben om te voetballen.
Na het beklimmen hebben we eerst geluncht om vervolgens met het busje hobbel de bobbel door te rijden naar Isadou. Wonder boven wonder heb ik gewoon een uur liggen slapen, terwijl ik heen en weer geschut word. Als ik wakker word heb ik opeens hoge noot, dus buschauffeur stoppen en ik mag weer eens gebruik maken van het groene toilet. Om Isadou te bereiken moeten we per koreaal de Surinamerivier betreden. In deze rivier treffen we vele keien en Soela’s (stroomversnellingen) en wassende mensen aan. Echt een super mooie omgeving. Na ongeveer een half uur varen komen we aan op vakantie-eiland Isadou. De volgende ochtend zijn we met de groep en gids Carlo vertrokken naar de verschillende inheemse dorpen in de buurt. Carlo is een goede gids dus hij kan ons heel veel vertellen over de bevolking en zijn gewoontes. Ook krijgen we net zoals bij gids Remi veel vruchten uit de natuur te eten, die je dan op vertrouwen gewoon proeft.
Het eerste dorpje waar we doorheen komen is Gunsi. Een heel mooi dorpje om te zien liggend aan de rivier. Alleen zien we hier niet veel bewoners omdat zij allemaal aan het werk zijn op hun kostgrondjes. We lopen nu via een pad door het oerwoud verder naar de volgende dorpjes. Onderweg begint het te regenen, we creëren nu een paraplu van een groot palmenblad. Als we bij het volgende dorpje aankomen, komen we eerst langs het vliegveld waar Laura en ik morgen vandaan zullen vliegen terug naar Paramaribo.
Ooh mijn god, ziet dat er even niet uit als een vliegveld, maar gewoon als twee voetbalvelden achter elkaar. Maar ja dat is een zorg voor morgen. In het dorpje Laduani aangekomen komen we al snel schattige kindjes tegen. Heel toevallig, maar ik had net de dag voor vertrek naar deze trip van mijn Surinameschatjes in mijn cadeaukalender ballonnen gekregen. We hebben de kinderen in dit dorp er erg blij meegemaakt. Dit is echt waar, onbeschrijflijk hoe de blik in de ogen van de kinderen is. Zo ontzettend mooi gewoon, de manier hoe ze je aankijken als je de ballon opblaast, zo vragend en de manier hoe ze kijken als ze de ballonnen beet hebben, zo blij. Ja dat doet heel wat met je als je dat meemaakt. Doordat wij de kinderen zo blij maken met deze gift zijn de moeders ook schappelijk en mogen we veel foto’s maken. Normaal stellen de mensen het niet op prijs en moet je zelfs betalen voor het maken van een mooie foto. Aansluitend bezoeken we ook de dorpen Tjalie Kondre en Nieuw- Aurora. Ook in deze dorpen zijn de kinderen vrolijk als wij komen. Het mooie ervan is ook dat als ik een ballon op sta te blazen er één kindje voor mij staat, nog geen tien seconden later komen opeens achter alle huisjes, hutjes kinderen vandaan met kleine broertjes en zusjes op hun armen om ook een ballon te halen. Je kunt je wel voorstellen dat het flink wat blaasvermogen kost, maar ja dat heb je er dan wel voor over. Uit de dorpen weggevaren meren we aan bij een Soela waar we gaan zwemmen. Heerlijk dat water, maar wel moeilijk om door zo’n harde stroomversnelling heen te gaan naar de andere rotsen. Gelukkig hebben Laura en ik onze charmante waterschoenen bij en gaat het ons prima af.
’s Avonds na het eten komen er zes vrouwen uit het dorpje Jaw-Jaw voor ons optreden. Ze klappen, ze zingen, ze dansen en wij moeten mee dansen. De laatste dans was een erotische dans voor de man. Nou je denkt toch zeker niet dat ik dat even na kan doen… die heupen, die kontjes…weehhh het lijkt net of alles los zit bij hen. Alles schut en beweegt zo makkelijk. Nee jammer genoeg zit het bij ons als Hollanders wat stijver in elkaar ook al blijf ik oefenen voor die vrouwen. Het ’s avonds naar bed gaan heeft voor ons even wat voeten in de aarde. Zo stoer als ik overdag ben geweest dat ik graag vogelspinnen wilde zien, zo’n watje ben ik ’s avonds als ik een spin ontdek op mijn broek die hangt te drogen in ons hutje. Vervolgens treft Laura een kakkerlak aan in haar tas. Als Lotte wilt gaan slapen ziet ze een nog veel grotere, dikkere spin op de muur naast haar bed. En ’s middags hadden we al een grote pad moeten verwijderen uit onze hut. Gelukkig hebben we Carlo als gids en mag hij onze hero spelen om ons “lekker” te laten slapen.
De volgende ochtend gaan we nog even het dorpje Jaw-Jaw bekijken. Als we terugkomen daarvan gaan we lunchen en na de lunch vertrekken Laura en ik samen in een koreaal naar het vliegveld. Onderweg even een obstakel van een rots in de Soela. We komen uiteraard vast te zitten…haha wat een lol. Wij blijven zitten en die bootsmannen maar proberen die koreaal weer te laten varen. Uiteindelijk aangekomen op ons vliegveld staat ons vliegtuig er al en vijf minuten later hangen we al in de lucht. Is maar goed dat het zo snel ging dat opstijgen, want toen ik dat kleine gevaarte zag staan moest ik even slikken. Maar uiteindelijk natuurlijk trots op mijzelf als ik weer veilig in Paramaribo landt.
Zaterdagavond even geen stapavond. Mijn maatje is natuurlijk naar huis….Iloontje…
Martje en Ilona zijn namelijk dinsdag weer vertrokken naar Nederland. Maandagavond nog lekker gegeten met zijn allen en dinsdag moesten we wel afscheid nemen…was niet leuk, maar ja hoort erbij. Meiden het is stil zonder jullie, maar jullie hebben het kunnen lezen deze trip was voor ons net zo bijzonder als dat hij voor jullie was!
Nee maar ik moet deze week even heel serieus aan mijn schoolwerk gaan zitten, moet streng voor mijzelf gaan zijn, anders ga ik het niet redden. Volgende week dinsdag komt mijn mams natuurlijk al!
Dus even na het genieten van al het moois afgelopen weken, moet ik nu even serieus aan het werk…waarvoor ik natuurlijk ook gekomen ben in Suriname hihi…
Kussie Maris xxx
-
25 Maart 2007 - 18:32
Bianca:
heej Mariska,
Hoe is het daar in Suriname?
Erg leuk om je verhaal elke keer te lezen!
Ik zit nu al een maand in Indonesie en is echt geweldig! Wanneer ga jij precies terug naar Nederland??
Heel veel plezier en succes nog.
X Bianca (van de meiden, Groote Lindt)
-
26 Maart 2007 - 09:05
Mylene:
Heyyy,
Echt gaaf joh al die trips!Klinkt echt super.
Nog een fijne tijd... en ik blijf je verhalen met plezier volgen!
Kus xxx -
26 Maart 2007 - 15:17
Jacoline:
Kusjees voor jouuuu
xxxx je zusjeee 'kusjeeeeee -
26 Maart 2007 - 17:56
Wendy:
Hey girl!
Wat een geweldig gave trip zeg! Die moet ik ook nog maar eens doen. Geniet nog lekker van je tijd die nog rest.
Brasa,
Wen -
27 Maart 2007 - 08:01
Martini Baby:
hee maris,
ja hij is indd gaaf!! ben jaloers als ik je stukje zo lees!! gelukkig hebben jullie het er ook super gehad... en ballonnen... was een geweldige dingen toch he!!
dikke knuf en succes met school!! -
27 Maart 2007 - 16:03
Esther:
Waarschijnlijk zie je mij 1 april verschijnen in je huis! Ik ben student CMV 4de jaars uit Zwolle. stage helpdesk stelde voor om bij jullie in te trekken, omdat jullie rond mijn datum weer vertrekken. Ik blijf tot eind juli, mijn ouders komen eind juli op vakantie en dan hoogst waarschijnlijk trek ik bij hun vakantiehuisje in!
tot daarlijk!
gr. Esther
ps: allemaal meiden in huis dus?! Vorig jaar heb ik ook stage gelopen in Suriname, zaten we ook met 8 meiden in 1 huis! -
27 Maart 2007 - 16:07
Esther:
nog een berichtje hoor! zag net de foto's van je! zie dat jullie dave en remi ook ontmoet hebben. ik speel namelijk met zometeen weer capoeira! en was ook op galibi met Remi. Gaaf he die schildpadden?!
ok ik ga jullie zien!
Esther -
28 Maart 2007 - 07:05
Wendy En Joost:
hey maris.. de 13e kom je toch weer thuis?? weet je al hoelaat je aankomt??
maar er nog ff een paar leuke weken van... en geniet nog ff van elkaar en de gezelligheid .. ga je wel missen denk ik als je weer terug ben.. nou je kan zo weer terug hoor hihi xxxxx -
29 Maart 2007 - 06:25
Haazs:
Hey Mariska,
Ik blijf genieten van je verhalen en foto's. Je hoeft je niet eens meer af te vragen hoe het met je gaat want dat is wel duidelijk.
Nu je moeder er is zal het wel helemaal een feest zijn.
Ben benieuwd naar het volgende verhaal.
Heel veel plezier en geef er een mooie afsluiting aan.
xxJ -
29 Maart 2007 - 20:35
Denise:
Hey meis,
Klinkt echt geweldig wat je daar allemaal meemaakt! Ben blij dat je het er naar je zin hebt.
Genietse nog de laatste weken en heel veel plezier met je moeder!
XxX
Den -
03 April 2007 - 11:36
Lossies:
Zondag Marijke gedag gezegd,ze zit nu;13.30 in de lucht,op weg naar jou!
Spannend hoor!Maris, nog veel plezier deze laatste dagen in Suriname en heel veel succes met afscheid nemen,je gaat in ieder geval met een dankbaar gevoel terug,om trots op te zijn!Wij kijken er naar uit om je weer te zien,veel dikke zoenen van ons.Lossies(en shiloh en noah)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
